Trots op Jorismavo in Nijmegen

Wie ben je?

“Mijn naam is Hanneke Frenken en ik ben teamleider op de Jorismavo in Nijmegen.”

Waar ben je trots op?

“We merkten de effecten van mobiele telefoons in allerlei opzichten op school.  De leerlingen werden bijvoorbeeld zo afgeleid wat het moeilijk maakte om zich te concentreren. Ik ben blij dat we gedurfd hebben om de school nu helemaal mobielvrij te maken. Leerlingen leggen sinds dit kalenderjaar bij binnenkomst hun mobiel gelijk in telefoonkluisjes bij de ingang en ze halen de telefoon er pas weer uit als ze naar huis gaan.
We hebben even overwogen of we dit beleid begin van het schooljaar al konden invoeren. Maar dat kwam te snel want we wilden het wel zorgvuldig en in overleg doen. Ik ben er ook trots op dat we de tijd hebben genomen om dit beleid met leerlingen, team en ouders te overleggen: hoe kunnen we het zó invoeren dat het werkt.”

Hoe heb je leerlingen betrokken?

“We hebben de Leerlingenraad gevraagd om mee te denken over hóe we onze school mobielvrij konden maken. Dus we hebben ze het volgende voorgelegd: als we de school mobielvrij maken, wat ga je dan missen en hoe kunnen wij als school zorgen dat dit gemis zo klein mogelijk is? Hoe gaat het wel werken en hoe gaat het niet werken? En toen kwamen er ideeën als een tafelvoetbal en activiteiten in de pauze. Welzijnsorganisatie Bindkracht 10 gaat ons ook helpen bij het organiseren van die activiteiten. Daarnaast moeten leerlingen ook wennen om in de pauzes iets anders te doen dan op hun mobiele telefoon te zitten. Daar hebben ze tijd voor nodig.”

Kun je nu al zien van iets wat het te weeg brengt?

“Ja, wat we nu vooral al zien is dat de pauzes anders zijn. We zagen namelijk dat leerlingen heel erg veel in hun mobiele telefoon doken. Dat vonden we zonde want dan heb je geen sociale pauze én – wetenschappelijk onderzoek toont dat ook steeds meer aan – je brein rust dan ook niet echt uit. Het voelt wel als even rustig en iets anders, maar je brein wordt nog steeds getriggerd door alles wat je online ziet.

Wat we nu zien is dat het heel gezellig is in de pauze. Er wordt gekletst, er is een constant geroezemoes. En leerlingen lopen allemaal rechtop. Ook zijn ze spelletjes aan het doen want daarin hebben we wel echt geïnvesteerd. En er zijn natuurlijk ook leerlingen die zich zichtbaar aan het vervelen zijn. Onze eerste ervaringen zijn positief en optimistisch.”

Wat is je advies aan andere scholen die ook aan de slag willen om een mobielvrije school te worden?

“Neem contact op met een school die het al doet en die daarmee nog niet zo lang geleden begonnen is. Dat hebben wij ook gedaan. Het is fijn om door een school heen te lopen en te zien wat er is veranderd. Je hoeft het wiel niet zelf uit te vinden en kunt leren van hoe een andere school het heeft aangepakt: bijvoorbeeld qua organisatie, maar ook communicatie en welke spelregels er gelden.

Scholen mogen ons ook benaderen, ze zijn van harte welkom!”