‘Maak het verschil’, zo luidt het motto van de weken tegen geweld. Yvon Beurskens vertelt hoe zij dit doet. Yvon is forensisch verpleegkundige bij de ambulancedienst en aandachtsfunctionaris Veilig Thuis. Haar lijntjes met Veilig Thuis en Bijzondere Zorg zijn kort. Dat is winst.

Hoe pik jij signalen op?

“Met de ambulance kom je overal. Een vraag die voor ons volstrekt normaal is om te stellen aan een patiënt: hoe is je thuissituatie? We kunnen mensen naar een ziekenhuis brengen, maar kunnen ze überhaupt terug naar huis? Dat is iets waar we enkele jaren geleden niet naar vroegen. We stellen nu vragen,  en zo pik je signalen op. Zijn er drugs in het spel? Zijn er kinderen die mogelijk in een onveilige situatie zitten? Dan schakelen we meteen Veilig Thuis in.”

Wanneer meld je bij Veilig Thuis?

“Sinds de verplichte meldcode is er veel veranderd. We melden een zorgelijke situatie veel vaker dan jaren geleden. Afgelopen 3 jaar hebben we 230 meldingen gedaan bij Veilig Thuis en Bijzondere Zorg, in de 5 jaar daarvoor 20 in totaal. We benoemen het altijd bij de patiënt, dat we ons zorgen maken. En dat we een zorgmelding gaan doen bij Veilig Thuis of Bijzondere Zorg. Desnoods doen we dat tijdens de ambulancerit of in een brief achteraf. Maar het moét. Dat hoort bij de meldcode. Durven zien en delen is een competentie van de hulpverlener.”

Hoe meld je bij Veilig Thuis?

“We hebben daarvoor een meldformulier. Ambulancecollega’s die een melding willen doen, doen dat via mij. Veilig Thuis zoekt verder uit of de situatie van de patiënt vanuit andere invalshoeken al bekend is. En of er al eerdere meldingen zijn geweest. Dit bepaalt mede de aanpak.

Hoe vind je de samenwerking?

“We vullen elkaar goed aan. Veilig Thuis maakt de afwegingen: moet er onderzoek komen, welke zorg is nodig, etc. Dat is niet aan ons. Daarvoor zijn we te kort in contact met patiënten. Ons voordeel is dat we een goed ontwikkeld onderbuikgevoel hebben en bij de mensen thuis, achter de voordeur komen. Je ontwikkelt heel snel een antenne voor een wel of niet pluis gevoel. Ik geef ook altijd terugkoppeling terug aan collega’s die een melding hebben gedaan. Je wil weten of je gevoel terecht was. Het sterkt om de volgende keer weer een melding te doen.”